In hoeveel dagen heeft God de wereld geschapen?

Zes, zeggen de meeste gelovigen. Zeven, zeggen de joden. Waarom zeven? In zes dagen schiep God de hemel en de aarde en op de zevende dag voltooide Hij zijn werk door te rusten:

“And on the seventh day God finished his work that he had done, and he rested on the seventh day from all his work that he had done.” (Gen. 2:2 ESV)

God werkte zes dagen lang en rustte op de zevende dag uit van het werk dat Hij gedaan had. Daarmee voltooide Hij het werk. Zo functioneert de sabbat ook voor de joden.

Zes dagen lang werken ze en de zevende dag rusten ze. In het joodse denken zorgt de zevende dag, de sabbat, voor de voltooiing van je werk. Zonder rust, zonder sabbat, is het werk niet klaar!

Wat een schril contrast met onze 24-uurs economie, waarin je (bewust of onbewust) verwacht wordt om zeven dagen per week beschikbaar te zijn of met je werk bezig te zijn. Hoe eenvoudig is het niet om in het weekend nog “even” iets af te maken, of jezelf voor te bereiden op de komende week. Kennen wij nog wel echte rust?

Je werk aan God teruggeven

Wanneer de joden door middel van een sabbatsmaaltijd de sabbat ingaan, geven ze heel bewust al het werk dat ze gedaan hebben terug aan God. Ze zijn zich ervan bewust dat ze hebben gedaan wat ze konden en dat het aan God is om het te voltooien. Ze vertrouwen God voor de vrucht en opbrengst van hun werk. Net als Paulus:

“Het is niet belangrijk wie plant of begiet; alleen God is belangrijk, want Hij doet groeien.” (1 Kor. 3:7)

Hoe gaan wij met ons werk om? Vertrouwen we God voor de vrucht, voor de groei? Geven we het aan Hem terug als het weekend is?

Het is verleidelijk om als je teveel werk hebt harder te gaan werken, nog langere dagen te maken, je weekend op te offeren etc. Vaak levert dat niet het beoogde resultaat: de kwaliteit van je werk wordt minder, je gezin krijgt minder liefde en aandacht en je lichaam gaat ook protesteren.

Ik heb het afgelopen jaar heel hard gewerkt en ik zag weinig vrucht. Mijn neiging was om nog harder te gaan werken, maar ook dat hielp niet. Tot ik mijn werk aan God teruggaf en de rust inging. Ik ben heel bewust een rustdag gaan houden. Niet wettisch maar omdat het een principe is dat werkt. Niet omdat het zou moeten maar omdat ik het wilde. En ik zie de vrucht ervan. Ik zie de opbrengst opkomen van een jaar werk. De oogst komt eraan.

Twee soorten rust

Er bestaan twee soorten rust. De eerste soort is rusten omdat je moe bent, rusten zodat je daarna weer verder kunt werken. Slapen is hier een voorbeeld van. De tweede soort rust komt als je een project hebt afgerond, een taak hebt voltooid of een doel hebt gehaald. Dit soort rust komt nadat je al je werk hebt gedaan, niet tijdens het werk. Hier leun je achterover en denk je na over wat je gedaan hebt. Het brengt vreugde, voldoening, vrede en rust.

De sabbatsrust is bedoeld als rust van de tweede soort. Rusten nadat je al je werk hebt gedaan.

De laatste tijd ben ik heel bewust dit soort rust gaan opzoeken. En het geeft inderdaad vreugde en voldoening. Het is heerlijk om aan het eind van de week terug te kijken op wat je hebt gedaan en vervolgens alles aan God te geven.

Soms heb je niet alles gedaan wat je had bedacht om te doen. Toch is het genoeg, is mijn ervaring. Zo had ik vorige week nog geen artikel geschreven. Dat heb ik ook niet meer gedaan, want het was genoeg. Ik ben de rust ingegaan.

Vraag: Hoe denk jij over het belang van rust?

Foto door: Christopher Craig